Machu Picchu

Przyszła pora na punkt kulminacyjny naszej wyprawy. Dziś wstaliśmy o 4.00, aby przywitać nowy dzień na Machu Picchu. Od tutejszych mieszkańców dowiedzieliśmy się, że słońce wstaje ok. 6.30, tak wiec nie było czasu do stracenia. Szybkim krokiem wyruszyliśmy w stronę Miasta Inków.

Nie byłyśmy pewne czy zostaniemy na kolejny nocleg w Aqua Calientes, dlatego musiałyśmy zabrać swoje bagaże - a jak się można domyśleć, zabrałyśmy ze sobą wszystko co mogło być potrzebne. Tak więc wspinaczka była dla nas tym bardziej sporym wyzwaniem z takim obciążeniem. 

Dla leniuchów była alternatywa - bus pod samo wejście do miasta w cenie 50 PEN, ale stwierdziłyśmy, że lepiej dobrze zjeść za tą kwotę niż przejechać ;)

Szlak jest naprawdę wymagający. Wysokie kamienne schody ciągną się w nieskończoność, a nachylenie terenu bardziej zaprasza do wspinaczki na czworaka, niż na samych nogach. 

Pomimo że uważamy się za osoby aktywne i wydolne fizycznie - ta trasa była dla nas prawdziwym wyzwaniem. Czas nas naglił, słońce wschodziło coraz wyżej, a droga się nie kończyła..

Starałyśmy się utrzymać jak najszybsze tempo, lecz nie udało się uniknąć częstych odpoczynków na złapanie oddechu. Pot lał się strumieniami, a tchu brakowało...

Widać po czerwonej twarzy jaki wysiłek włożyłyśmy w wyjście na górę. Ale rzecz jasna - opłacało się :) Oto Machu Picchu w całej okazałości!!!

Trzeba przyznać, że miasto Inków jest NIEZWYKŁE! Można by tu użyć wielu epitetów do opisu tego miejsca, ale i tak nie oddadzą one tego, co czuje się będąc tam. Doszliśmy na szczyt w ok. 1,5 h, niebo było jeszcze przysłonięte lekko chmurami i spowite poranną mgłą (w końcu to 6:30). Po pewnym czasie pojawił się pierwsze promienie słońca i zrobiło się bardzo ciepło.